دروغ علی شریعتی مسلمان
محمد بن جریر طبری در تاریخ طبری می گوید
آن کس که دروغ می گوید نه تنها اندیشه ها را آلوده می سازد نه تنها دل ها را از هر گونه راست گفتاری راست پنداری راست کرداری تهی می سازد ونکه (بلکه) کشوری را به خاک ی سیاه می نشاند
وقتی پیغمبر عایشه را گرفت صغیر (خردسال کوچک) بود و در خور زناشوئی نبود (نگاه کنید به تاریخ طبری پوشینه ی (جلد ) چهارم چاپ پنجم برگ 1289 برگردان از ابوالقاسم پاینده
نماینده ی دروغ گوی اسلام ی راستین !!! علی شریعتی می گوید که
من هرگاه که بياد خانه و زندگی محمد می افتم که جوانی و کمال را با بيوه زنی پنجاه تا هفتاد و سه ساله گذراند و در پيری با بيوه زنانی جا افتاده و بچه دار ، چون ام سلمه و زينب دختر خزيمه ( مادر بينوايان ) و بخصوص حفصه ( بيوه زنی زشت : بنا به اعتراف پدرش ) سر کرد و خانه اش آن بود و خوراکش آن ، نمی توانم از افسوس خودداری کنم که محمد می توانست زنانی زيباتر از آنها داشته باشد و زندگی ائی بهتر از اين و نيز هرگاه که سخنان نويسندگانی را می خوانم که از شهوترانی محمد سخن می گويند و از حرمسرای محمد ، نمی توانم از شرم پريشان نشوم که يک انسان ، حتی نويسنده ، تا کجا می تواند ننگين شود و بخاطر مصلحتی زشت سيمای حقيقتی زيبا را که فخر انسان است و سرمايه تاريخ به چنين پليديها بيالايد !!
آنگاه که ما راستی را رها کردیم در برابر دروغ سرفرود آوردیم که همه ی هستی ما به دست ی خودمان به نابودی کشیده شده است
از ماست که برماست
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen